هرچندی یکبار خودمان را از چنگ روزمرگی بیرون بکشیم، آزاد بکنیم و بخودمان بیندیشیم و دقیق ارزیابی کنیم و در عوامل انحرافی موجود در قضاوت خودمان و در گرایشهای خودمان و درضعفهایی که در جبهه گیریهای خودمان، در بیان خودمان و در انجام رسالتهای خودمان داریم. تجدید نظر کنیم و دراین حالت مسلما چون قاضی خودمان هستیم ومتهم نیز خودماهستیم و هیچکس دیگر حاضر و ناظر نیست . ما قاضی بسیار عادل و دقیقی خواهیم بود و این لحظات، لحظات بسیار بزرگ یک انسان است و دراین لحظات است که گاه انقلاب های بزرگ روحی بوجود می آید.
دکتر علی شریعتی - اسلام شناسی صفحه 150
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر